Klasycyzm

Początki litewskiego klasycyzmu datuje się na koniec XVIII wieku. Za jego twórcę można uznać słynnego artystę Franciszka Smuglewicza, który ukończył studia w Rzymie i przez całe życie utrzymywał bliskie relacje ze znaną rodziną architektów Spampani. Najdonioślejszym przykładem litewskiego klasycyzmu, charakteryzującego się symetrią i prostotą form nawiązującą do architektury rzymskiej, jest katedra miejska w Wilnie. Zaprojektowana przez Wawrzyńca Gucewicza w 1801 roku, była drugim z wielkich klasycystycznych dzieł, które można podziwiać w stolicy (pierwszym był wileński ratusz z 1799 roku). W obu budynkach wyraźnie dają o sobie także znać wpływy modnego wówczas palladianizmu. Innymi znaczącymi przykładami litewskiego klasycyzmu, oprócz projektów Gucewicza, są Pałac Prezydencki w Wilnie oraz magnackie rezydencje w Paežeriai, Rakiszkach (Rokiškis), Burbiszkach (Burbiškis) i Towianach (Taujėnai).