Magia lata na Litwie

Jest bardzo niewiele dni (a raczej nocy) w litewskim kalendarzu, które są tak magiczne jak Joninės (noc świętojańska). Święto ma przedchrześcijańskie pochodzenie i dawniej było znane jako Rasos (dzień rosy), później zaś zostało przejęte przez chrześcijaństwo i nabrało szczególnego znaczenia w XX wieku, gdy Litwa dążyła do niepodległości. Jego pogańskie korzenie przetrwały w tradycjach związanych z tym dniem, takich jak plecenie wianków z polnych kwiatów i traw. Tego dnia rozpala się ogniska, a na jeziorach puszcza się wianki ze świeczkami i małe łódki wykonane z kory drzew. Nocnemu świętowaniu towarzyszy śpiew, ponieważ Litwini kultywują dawne tradycje pieśniarskie, takie jak przejmujące i charakterystyczne sutartinės (forma śpiewu wielogłosowego). Największe i najbardziej imponujące uroczystości Joninės odbywają się w Kiernowie (Kernave), starożytnej osadzie, która znajduje się godzinę drogi od Wilna.